Bu araştırmada çocukların aile, akran çevresi, okul ve yerleşim yeri olmak üzere çeşitli sosyal çevrelerde zarar görmeleriyle suça sürüklenmeleri ve problemli davranışlara yönelmeleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu ilişki bağlamında çocuk adalet sisteminin yapısı ve işleyişiyle ilgili düzenleme ve eksiklikler de ele alınmıştır.Eğitimevlerindeki hükümlü çocuklarla yoksulluk çeken, okulu bırakmış, çalışmış ve sokakta yaşamış olan ve Ankara, İzmir, Kocaeli, Elazığ ve Diyarbakır'da bulunan çocuklardan oluşan 240 kişilik bir örneklem grubuna anket uygulanmıştır.Sonuçlar suç ve problemli davranışlar arasında anlamlı ilişkiler bulunduğunu, ailenin ihmalinin, erken yaşlarda çalışmaya başlama, sokakta yaşama ve madde kullanmanın suç ve problemli davranışlara yönelmeleriyle önemli ilişkilerinin olduğunu ortaya koymuştur. Akran çevresiyle ilgili sonuçlar, çocukların arkadaş çevresiyle benzer suç ve problemli davranışlara sahip olduklarını göstermektedir. Okul çevresinde şiddete maruz kalma ise suçla değil problemli davranışlarla ilişkilidir. Yerleşim yerinde suça ve şiddete maruz kalmanın suç ya da problemli davranışlarla önemli bir ilişkisi bulunamamıştır. Çocukların suça sürüklenmesinde aile başat rol oynarken problemli davranışlar göstermesinde aile, akranlar ve okulda zarar görmesi rol oynamaktadır.