Çağdaş ve uygar bir yaşamın gelişmesindeki en önemli olgu eğitimdir. Ulusların gelişmişlik düzeyi yetiştirdikleri bireylerdir. Eğitim aileden başlayarak okul ve çevre ilişkisi içerisinde şekillenmeye ve bireyin kişiliğini oluşturmaya başlar. Çocuklar çevrelerinde gelişmekte olan olayları izleyerek kendilerine davranış modelleri oluştururlar. Sanat eğitimi, çocukların kişiliklerinin olumlu yönde gelişmesini, mutlu olmalarını, başkalarıyla barışık yaşamasını sağlar. Sanat bir ifade şeklidir. Çocuk kelimelerle anlatamadığı iç dünyasının zenginliğini; hüznünü, mutluluğunu, sanat sayesinde ifade eder. Her çocuk masum olarak doğar, büyüklerin ellerinde şekillenir. İlk eğitimi aileden alan çocuğun, Almış olduğu bu eğitim sağlıklı, bilinçli ve sevgi dolu ise ilerde yaşamla uyumlu bir yetişkin, bunların tam aksi olduğunda ise, kural tanımayan uyumsuz, antisosyal bir kişi olur ve suça yönelir. Suç "insanın kendi çıkarları için başkalarına isteyerek zarar vermesidir" (Adler) şeklinde tanımlanır. Çocuklar suçlu doğmaz, ancak suça itilirler. Buna etken olan aile, okul,çevre şartlandır. Suç işlemeleri halinde ise topluma kazandırılmak için yeniden eğitilmek üzere ıslahevlerine yerleştirilirler. Islah evinde çocukların meslek eğitiminden hariç, sanat eğitimiyle kendi dünyalarının ifade edilmesine olanak tanınır. Sanat eğitimi içinde yer alan Seramik eğitimi; hem psikomotor davranışları geliştirirken hem de çocuğun psikolojik olarak rahatlamasına olanak sağlar. Birey aldığı sanat eğitimiyle, düşünce, duygu ve becerilerini geliştirir.înce ayrıntıları görebilen duyarlı üretken, kendine güvenen bir yapı oluşturur. Kişilik; birey diğer bireylerden ayıran belirleyici bir özelliktir. Eğitim ve sanat eğitimi; kişiliğin olumlu olarak oluşmasını sağlar. Freud'a göre kişilik; id, ego, süper ego olmak üzere üç11 bölümden oluşur. Kişinin ruhsal dengesini sağlıklı bir biçimde devam ettirebilmesi için bu üç öğe denge içerisinde olmalıdır. Dengeyi sağlayan öğe ise egodur. Bireyler içsel çatışmalara çözüm bulabilmek ve gerilimden kurtulabilmek için çeşitli savunma mekanizmaları geliştirmişleridir. Bu yöntemler; bastırma, yadsıma, yüceltme, özdeşim kurma, kaçma, düş kurma, saplanma, dengeleme, yer değiştirme ve mantığa bürünmedir. Savunma mekanizmaları çok kullanıldığı zaman psikolojik sorunlar ortaya çıkabilmektedir. Doğumdan itibaren öğrenmeye başlayan birey; çeşitli büyüme evrelerinde sorunlar yaşar. Özellikle ergenlik çağında yaşanılan sorunların çözümü, öncelikle aileden başlayarak okul-çevre ilişkisinde şekillenir. Bu dönemlerde aile, toplum ile aralarında çıkan çelişkiler sevgi ve eğitim ile çözüm bulabilir. Bu tezde yazılı kaynaklar belgesel tarama yöntemiyle araştırılmıştır. Ayrıca Keçiören Islahevi seramik öğretmeniyle yapılan röportaj da yer almaktadır. Bu ıslahevindeki çocukların Zafer Çarşısı'nda sergilenen ürünlerinin fotoğraflanarak belgelenmesi ve teknik olarak değerlendirilmesi de bunmakdatır. Islahevi seramik öğretmeni Yusuf Yıldız ile yapılan röportajda çocukların topluma kazandırılma çabası içerisinde Seramik eğitiminin önemi vurgulanmıştır.