Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ve Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Anabilim Dalında 2006-2011 Yılları Arasında Muayene Edilen, Kanunla İhtilafa Düşen Çocukların Değerlendirilmesi

TEZ

Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ve Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Anabilim Dalında 2006-2011 Yılları Arasında Muayene Edilen, Kanunla İhtilafa Düşen Çocukların Değerlendirilmesi

Yazar/Hazırlayan
Üniversite
Enstitü/Fakülte
Anabilim Dalı
Tez Danışmanı
Tez Yılı
YÖK Tez No
329250
Sayfa Sayısı
77
Tez Türü
Tıpta Uzmanlık
Tam Metin (PDF)
Kategori
Tez Özeti
Amaç: Uluslararası anlaşmalarla göre 18 yaşını bitirmemiş her birey çocuk sayılmaktadır. Çocuk; fiziksel ve ruhsal olarak gelişimi devam etmekte olan, bu gelişim esnasında da her türlü dış etkileşimden fazlasıyla etkilenen, bakıma ve eğitime muhtaç bir varlıktır. Bu araştırmanın amacı Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Olguları Değerlendirme Heyetine çeşitli nedenlerle başvuran suça sürüklendiği iddia edilen çocuk olguların ve ailelerinin ayrıntılı demografik özelliklerini, iddia edilen suçun özelliklerini ve sonuçlarını sosyokültürel açıdan değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2006 ile 2011 yılları arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Olguları Değerlendirme Heyetine çeşitli nedenlerle başvuran 141 olgunun dosyaları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmamızdaki 141 olgudan 134'ünün (% 95,0) erkek, 7'sinin (% 5,0) kız çocuğu olduğu, yaş ortalamasının kız çocuklarında 13,6+1 yaş, erkek çocuklarında 13,1+1,1 yaş, genelde ise 13,1+1,1 yaş olduğu görüldü. 76 olgunun (% 53,9) eğitimine devam ettiği, 65 olgunun (% 41,1) eğitimine devam etmediği, 5 olgunun (% 3,5) ise hiçbir eğitim kurumuna gitmediği, 8 olgunun ise eğitimini özel eğitim kurumları ile birlikte devam ettirdiği görülmüştür. 56 (% 39,7) olgu annesinin hiç eğitim almadığı, 56 (% 39,7) olgunun annesinin ilkokul mezunu olduğu, 20 (% 14,2) olgunun babasının hiç eğitim almadığı, 71 (%50,4) olgunun babasının ilkokul mezunu olduğu görüldü. Olguların kardeş sayısı ortalamasının 4,2+2,6 olduğu, en fazla 13 kardeşli olguya rastlandığı görülmüştür. İddia edilen suçlar incelendiğinde 50 olgu (% 35,5) ile en fazla suçun hırsızlık olduğu, 25 olgu (% 17,7) ile cinsel istismarın ise 2. Suç olduğu saptanmıştır. Sonuç: Ülkemizde çocuk suçluluğu ile ilgili veriler bulunmakla birlikte yeterliliği ve güvenilirliği tartışmalıdır. Bu nedenle ülkemizde çocuk suçluluğunun şuan ki durumunun tespit edilmesine ve kapsamlı araştırmalar yapılmasına gerek duyulmaktadır. Çocuk suçluluğunun önlenmesi, suça karışan çocukların rehabilite edilmesinden daha kolaydır ve toplum sağlığı açısından da çok daha faydalıdır. Toplum bilincinin ve duyarlılığının arttırılmasına yönelik eğitim programlarının planlanması ve uygulanması gerekmektedir.

Yıldırım, Kemal Çağdaş, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ve Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Anabilim Dalında 2006-2011 Yılları Arasında Muayene Edilen, Kanunla İhtilafa Düşen Çocukların Değerlendirilmesi, Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2012, Tıpta Uzmanlık, pdf.