Tezde, ceza hukukunun sujesi olan insanın, bedenen ve ruhen gelişme dönemininyogun olarak yaşandığı çocukluk dönemi incelenmesi amaçlanmıştır. Öncelikle çocukkavramının tanımlanması üzerinde durulmuş, çocuğa verilen deger ile çocuğun toplumiçerisindeki konumu tarihsel süreçte incelenmiş, çocuğun toplum tarafından uyulması gerekenkurallara aykırı hareket etmesi halinde uygulanan yaptırımlardaki degisim süreci de bukapsamda irdelenmiştir.Tezde daha sonra mukayeseli hukukta çocuğun durumu incelenmiş, uluslar arası sözleşmeler ile getirilen ilkeler belirlenmiştir. Türk Hukuk Sisteminde çocuklara bakıştaki gelişim süreci irdelenmiş, yargılama süresine hakim olan ilkeler ile bu ilkelerinhukukumuzdaki yansımaları üzerinde durulmuştur. 765 Sayılı Türk Ceza Kanunu ile 2253sayılı Kanunun ön gördüğü hükümler incelendikten sonra 2005 yılında yürürlüğe giren 5237Sayılı Türk Ceza Kanunu ile 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanununun çocuk yargılaması ileilgili getirdiği düzenlemeler ile getirilen yeni müesseselerin çocuk yargılaması ve tedbirhukuku açısından yeterli olup olmadıgı incelenmiştir. Ayrıca adli kontrol, uzlaşma vedenetimli serbestlik gibi çocuk hukukunda yeni olan kurumların niteliği irdelenmiştir.Çocuk yargılamasında yargı dışı çözüm yollarının etkin olarak kullanılması açısındanyürürlükte bulunan düzenlemelerin ve uygulanacak tedbirlerin niteliği üzerinde de durulmuştur.