Türkiye‟de çocuk mahkemeleri 1987 yılından bugüne kadar suça sürüklenmiş ve suç mağduru çocuklara yönelik hizmet vermektedir. Bu mahkemelerin “Çocuğun yüksek yararı”nı sağlama hususunda mevcut çalışmaları bulunmakla beraber, daha iyi bir çocuk mahkemesi uygulamasının nasıl olması gerektiğine ilişkin hümanist düşüncenin uygulamalarda daha çok yer etmesi gerekmektedir. BM Çocuk Hakları Sözleşmesi, Çocuk Adalet Sisteminin Yönetimine İlişkin Minimum Standart Kurallar ile Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunması İçin Kurallar gibi çeşitli uluslararası metinlerde geçen yargılama standartlarındaki maddeler ülke temelinde uygulamalarda çeşitli iyileşmeler sağlamıştır; fakat suça sürüklenen veya suç mağduru çocuğun rehabilitasyon süreci ne yazık ki arka plana itilmiştir. Çocuğun yüksek yararı ve desteği için çalışan çocuk refahı profesyonellerinin adliye ortamındaki rolü nedir ve ne olmalıdır? Bu çalışmada çocuk mahkemelerinde sosyal çalışma görevlisi kapsamında olan meslek elemanlarının uygulamalardaki mesleki müdahale süreçlerinde yaşadıkları sorunlar ele alınacak, sağlıklı bir “çocuk mahkemesi uygulaması”nın nasıl olması gerektiği üzerinde durulacaktır. Bu nedenle makalede öncelikle çocuk mahkemelerinin dünyada ve Türkiye‟deki tarihsel boyutu ele alınacak, çocuk mahkemelerinin Türkiye‟deki gelişimi, uygulamalardaki güçlükler, çocuk suçluğu olgusu, nedenleri vs. gibi konular irdelenecektir.