Türk Ve Alman Ceza Muhakemesi Hukuku'nda Çocuk Suçluluğu Bakımından 'Diversiyon' Düşüncesi Gelişimi
Yazar/Hazırlayan
|
|
Makale Türü
|
Dergi Bölümü
|
Dergi Adı
|
|
Sayı No
|
5
|
Yıl
|
|
Sayfa Aralığı
|
257-284
|
Tam Metin (PDF)
|
|
Kategori
|
|
Makale Özeti
|
En temelde çocuk suçluların kovuşturmadan önce ceza adalet sisteminin dışına çıkarılması bağlamında kullanılan Amerikan hukuku kökenli diversiyon kurumu 1980'li yıllarda çocuk suçlular açısından sosyal-pedagojik bir yöntem olarak Alman hukukunda da büyük yankı uyandırmıştır. Çocuğun eğitimini, Alman çocuk ceza adalet sisteminin temel amacı olarak tanımlayan ve suç davranışını suça sürüklenmiş çocuğun eğitim eksikliğinin dışavurumu olarak değerlendiren Alman hukukundaki baskın dogmatik yaklaşım, suçun çocuğun büyüme sürecinin normal bir parçası olduğu ve büyüme sürecinin tamamlanması ile giderek ortadan kalkacağını vazeden diversiyon düşüncesi karşısında etkisini kaybetmiştir. Böylece, Alman Çocuk Mahkemesi Kanunu'nda kovuşturma mecburiyetine istisna tanıyan hükümler diversiyonun uygulamada süratle benimsenmesine imkân sağlamıştır. Türk hukukuna ise bu kavramın 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nda yer verilen kamu dava-sının ertelenmesi ve uzlaşma kurumları ile girmiş olduğu iddia edilebilir. İlk metin-lerinde konuya ilişkin ulusüstü mevzuat ile büyük ölçüde uyum arz eden düzenlemelerin 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişikliklerle birlikte kapsamı önemli ölçüde daraltılmıştır. Bu bağlamda yeni bir düzenlemenin zorunlu olduğu görüşünü savunan yazar, bu makalede diversiyon düşüncesinin fikri temelleri ve doğuşu, Alman hukukundaki pozitif dayanaklarını tartıştıktan sonra, konunun Türk hukuku ile ilgili bo-yutlarını eleştirel bir biçimde değerlendiriyor
|
Sevdiren, Öznur, Türk Ve Alman Ceza Muhakemesi Hukuku'nda Çocuk Suçluluğu Bakımından 'Diversiyon' Düşüncesi Gelişimi, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 5, 2011, 257-284, pdf.