Bu araştırmanın amacı; farklı liselerde öğrenim gören parçalanmış ve tam aileye sahip ergenlerin yalnızlık düzeylerinin; cinsiyet, sınıf düzeyi, akademik başarı, yakın arkadaş sayısı, arkadaşlar ve aileyle kurulan ilişkilerden memnun olma durumlarına göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırmaya Adana ili Seyhan İlçesi'nde bulunan ve Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı resmi liselerde okuyan, 226 parçalanmış ve 226 tam aileye sahip toplam 452 öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilere Russel, Peplau ve Cutrona (1980) tarafından geliştirilen ve Demir (1989) tarafından Türkçe'ye uyarlanan UCLA Yalnızlık Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu uygulanmıştır. Öğrencilerin yalnızlık düzeylerinin yukarıda belirtilen değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla çift faktörlü varyans analizi tekniği kullanılmış, sonuçların anlamlı çıkması durumunda hangi gruplar arasında fark olduğunu belirlemek için Scheffe testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin yalnızlık düzeyleri açısından, akademik başarısı yüksek, 9'dan fazla yakın arkadaşı olan, arkadaşlarıyla ve aileleriyle kurulan ilişkilerden çok memnun olan öğrenciler lehine anlamlı bir farkın olduğu görülmüştür. Öğrencilerin yalnızlık düzeylerinde cinsiyete ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.