AMAÇ: Hırsızlık Türkiye’de son yıllarda çocuk ve ergenler arasında sıklığı giderek artan bir suç türüdür. Bu çalışmada hırsızlık suçuna sürüklenmiş erkek ergenlerin psikiyatrik tanı dağılımları, sosyodemografik ve nöropsikolojik özellikleri incelenmiştir. YÖNTEMLER: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Anabilim Dalına getirilen/başvuran 12-18 yaşları arasında, hırsızlık suçuna sürüklenmiş 30 katılımcı çalışmaya alınmıştır. Ayrıca görüşme anına kadar herhangi bir suça yönelmemiş yaş ve zekâ açısından aralarında anlamlı fark bulunmayan 30 erkek ergenden oluşan sağlıklı kontrol grubu oluşturulmuştur. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri saptanmış, dürtüselliklerini değerlendirmek için Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11) verilmiş ve nöropsikolojik özelliklerini belirlemek amacı ile Wisconsin Kart Eşleme Testi (WKET) ve Stroop Testi uygulanmıştır. BULGULAR: Çalışmamızda hırsızlık suçuna sürüklenmiş ergenlerin %63’ü en az bir psikiyatrik tanı almıştır. Bu grup içinde DEHB (%56) ve Depresif bozukluğun (%26) en sık görülen psikiyatrik bozukluklar olduğu belirlenmiştir. Psikometrik değerlendirmede kullanılan WKET ve Stroop Testi sonuçlarına göre, hırsızlık suçuna sürüklenmiş ergenlerin sağlıklı kontrollere kıyasla yürütücü işlev performanslarının daha kötü olduğu belirlenmiştir. Aynı zamanda bu grubun, davranışsal sorun alanlarında sağlıklı kontrollerden daha fazla sorun yaşadıkları ve dürtüsellik puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. SONUÇ: Hırsızlık suçuna sürüklenen çocuklar arasında psikiyatrik bozuklukların sıklıkla görüldüğü, bu çocukların dürtüsellik ve yürütücü işlev alanlarında sorunlar yaşadıkları saptanmıştır. Psikiyatrik bozukluklar, suça sürüklenen çocuklarda hırsızlık suçunun oluşumu, ceza süreci ve suçun tekrarı gibi alanlarda etkili faktörlerdir. Bu nedenle psikiyatrik hastalıkların erken fark edilmesi ve etkin tedavisi suçun azaltılabilmesi ve bireyin topluma yeniden kazandırılabilmesi açısından son derece önemlidir.