AMAÇ: Çocukları suça iten nedenlerin belirlenmesi ve gerekli önlemlerin alınması açısından çevresel etmenlerin ortaya konulması ve bu çocukların tanınması gerekmektedir. Bu amaçla, Eskişehir’de suç işlediği iddia edilen çocuklara ait demografik verilerin elde edilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: 1 Eylül 2011 ile 29 Şubat 2012 tarihleri arasındaki 6 aylık dönemde Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’ne suç işlediği iddiası ile müracaat ettirilmiş on iki yaşını doldurmuş, on beş yaşını doldurmamış çocuklar çalışma kapsamına alınmıştır. Demografik veriler ve suçun özellikleri incelenmiştir. Ayrıca suçun hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği açısından irdelenmiştir. BULGULAR: Olguların en sık 14 yaşında olduğu belirlenmiştir. 211 olgunun (% 73,8) ilgili suçun hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmiş olduğu kanaatine varılmıştır. Olguların hiçbirinde okul, adli makamlar veya sosyal hizmetler tarafından bir önleyici program, rehberlik hizmeti sunulmadığı anlaşılmıştır. SONUÇ: Polis, savcılık, mahkemeler, okullar, sosyal hizmetler, yerel yönetimler ve konuyla ilgili diğer birimler ortak çalışarak çocukların suça itilmesini önleyemeye yönelik çalışmalar yapabilirler.