Bu araştırmada, lisede öğrenim gören kız ve erkek ergenlerin, çocukluk dönemlerine ilişkin (yaklaşık 5-12 yaş arası) olarak anne ve babalarının bazı davranışlarını algılamaları ile kendini kabul düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, Ankara il merkezindeki altı resmi genel lisenin ikinci sınıflarında öğrenim gören öğrenciler arasından, oranlı tabakalı örnekleme yöntemiyle seçilen 194'ü kız ve 207'si erkek olmak üzere toplam 401 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, öğrencilerin kendini kabul düzeyleri "Kendini Kabul Envanteri Lise Formu" ile, çocukluk dönemlerine ilişkin algıladıkları anne-baba davranışları "Algılanan Anne-Baba Davranışları Envanteri" ile, kişisel niteliklerine ilişkin bilgiler ise "Kişisel Bilgi Formu" ile elde edilmiştir. Ayrıca, bu araştırma kapsamında Kendini Kabul Envanteri Lise Formu ve Algılanan Anne-Baba Davranışları Envanteri'nin geçerlik ve güvenirlikleri yeniden test edilmiştir. Korelasyon türü ilişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmada, elde edilen verilerin istatistiksel analizi Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon yöntemi ile yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular şöyle özetlenebilir: 1. Kız öğrencilerin kendini kabul düzeyleri ile çocukluk dönemlerine ilişkin olarak hem anneleri hem de babalan için algıladıkları tutarlı disiplin, ilgi-şefkat gösterme ve amaçlarına ulaşmada yardımcı olma davranışları arasında pozitif ilişki; koruyuculuk, fizik sel cezalandırma ve duygusal cezalandırma davranışları arasında ise negatif ilişki bulunmuştur. 2. Erkek öğrencilerin kendini kabul düzeyleri ile çocukluk dönemlerine ilişkin olarak hem anneleri hem de babalan için algıladıkları tutarlı disiplin ve amaçlarına ulaşmada yardımcı olma davranışları arasında pozitif ilişki bulunurken; babaları için algıladıkları ilgi-şefkat gösterme davranışları arasında pozitif ilişki, fiziksel cezalandırma davranışları arasında ise negatif ilişki elde edilmiştir. 3. Erkek öğrencilerin kendini kabul düzeyleri ile annelerinin ilgi-şefkat gösterme davranışları arasında ve gerek annelerinin gerekse babalarının koruyuculuk ve duygusal cezalandırma davranışları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. 4. Kız ve erkek öğrencilerin kendini kabul düzeyleri ile anne ve babalarının başarı için baskı davranışları arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Sonuç olarak; araştırma bulguları, lise öğrenimi gören kız ergenlerin kendini kabul düzeylerinin, çocukluk dönemlerindeki hem annelerinin hem de babalarının davranışlarıyla ilişkili olduğunu; erkek ergenlerin kendini kabul düzeylerinin ise daha çok babalarının davranışlarıyla ilişkili olduğunu göstermektedir.