Evet, çocukların ve ergenlerin toplum içinde bizlere yaşattıkları olumsuzlukları gördükçe, herkesin bu gençlerin ana-babalarını suçladıklarını görürsünüz. Genelde de şu sözleri duyarız hep: Anne-babaları bu çocuklara hiç mi terbiye vermemiş? Bunların ailesi hiç mi ilgilenmemiş çocuklarıyla? Nasıl bir ailede yetişmiş bunlar, böyle sorumsuzca çocuk yetiştirilir mi hiç? Anne baba yeterli eğitimi verseydi çocukları böyle mi olurdu? Ah şu aileler yok mu? Hep aile suçludur, hep anne-babalar suçlanır. Öyle ya, suçlamak kolaydır, önemli olan çözüm getirmek değil midir? Anne-babalar suçlanır hep genelde ama onların karşılaştıkları problemlerde onlara kim yardımcı olacak peki? Onlar neyi yanlış yaptıklarını, nasıl yapmaları gerektiğini nereden öğreneceklerdir. İşte; günümüzün yükselen değerlerinden olan pozitif terbiye, ailenin çocuğuna vermesi gereken en önemli değerlerden biridir. Amaç her ne koşulda ve durumda olursa olsun ebeveynin önce kendini bilinçlendirmesi, eğitmesi ve daha sonra da pozitif olarak çocuğuna bunu yansıtması gerekir. Aileler bu konuda birinci derecede sorumludur. Çocuk, ilk eğitimini, terbiyesini ailede alır. Önemli olan bunu pozitif bir şekilde yaşama geçirebilmektir. Çocuk, toplumun direği ve geleceğidir. En güzel şekilde eğitilmeli, yaşama en iyi şekilde hazırlanmalıdır. Eğitsel, sosyal, bilişsel ve empatik olarak donanımı olan çocuk, sosyal yaşantı için bir kazanç olduğu kadar; kendi mutluluğu, huzuru ve başarısı için de pozitif şekilde eğitilmelidir. Şüphesiz ki hayati öneme sahip çocuk eğitimi ve terbiyesi için bu kitap size yeni ufuklar açacaktır. Henüz çok geç olmadan. Ne dersiniz?.. " Karanlığa küfredeceğine bir mum da sen yak." Konfiçyus