Bu makale medyadaki şiddetin çocuklarda ve gençlerde saldırgan davranışlar üzerindeki etkisi ile ilişkili teorileri ve araştırmaları ele almaktadır. Sosyal öğrenme teorisine göre insanlar kitle iletişim araçlarındaki şiddeti gözlemleyerek ve taklit ederek saldırganlığı öğrenebilmektedirler. Gözlemsel öğrenme medyadaki şiddetin çocuklardaki saldırgan davranışlar üzerine hem kısa süreli hem uzun süreli etkilere katkı yapmaktadır. Çocuklar şiddet davranışlarını tekrar tekrar gözlemlemekten çıkarımlar yapmaktalar ve saldırganlığı daha çok onaylayan normatif inançlar ve düşmanca dünya şemaları geliştirebilmektedirler. Deneysel çalışmalar şiddet filmi seyretmiş çocukların fiziksel, sözlü ve dolaylı saldırganlık gösterdiklerine işaret etmişlerdir.Boylamsal çalışmalar hem erkekler hem kızlar için çocuklukta medyadaki şiddeti sık sık izleme ile daha sonraki yaşamda genç yetişkinlikte fiziksel, sözlü ve dolaylı saldırganlık arasındaki anlamlı ilişkileri bulmuşlardır. Çocuklukta televizyondaki şiddete çok kez maruz kalma, daha sonraki çocukluktaki, ergenlikteki ve genç yetişkinlikteki saldırganlığı ilerletebilmektedir.