Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ve psikolojik dayanıklılıkları arasındaki ilişkilerin bazı değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma olayların ya da olguların nedenlerini bulmaya yönelik ilişkisel tarama modelinde bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesinde 2013- 2014 öğretim yılında farklı fakültelerde öğrenim gören öğrencilerden oluşmaktadır, gönüllülük esas olduğu için araştırma 673 birey üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak 1978 yılında Russel, Peplau ve Ferguson tarafından geliştirilmiş “UCLA Yalnızlık Ölçeği”, 2003 yılında Friborg ve arkadaşları tarafından geliştirilmiş “Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri, psikolojik dayanıklılıkları arasında olumsuz yönde ve anlamlı ilişkiler olduğu bulunmuştur. Üniversite öğrencilerinin c anne–baba birliktelik durumu, algılanan anne-baba tutumu, mutluluk algısı, beklentilerini gerçekleştirme algısı, gelecekten umutlu olma algısına göre yalnızlık düzeyi ile; cinsiyet, yaş, kardeş sayısı, algılanan anne- baba tutumu, en uzun süreyle yaşadığı yerleşim yeri, mutluluk algısı, beklentilerini gerçekleştirme algısı, gelecekten umutlu olma algısına ile de psikolojik dayanıklılıkları arasında anlamlı bir farklılaşma bulunmuştur.