Gençlik edebiyatı, konu ve biçim bakımından Birleşmiş Milletlerin standart tanımında belirttiği 15 ile 24 yaşları arasındaki gençlerin ilgi ve ihtiyaçlarına uygun, eğitici ve eğlendirici özelliklerinin yanı sıra gençlerin edebî zevklerinin gelişmesine katkı sağlayacak eserlerdir. Türk edebiyatında 19. yüzyılın sonuna kadar çocuk ve genç ayrımına gidilmemesi, gençlik edebiyatının yeni bir kavram olarak karşımıza çıkmasında en önemli etkendir. İnsan hayatında böyle bir çağın olması, çocuk edebiyatından bağımsız bir gençlik edebiyatı kavramının ortaya çıkmasını gerekli kılmıştır. Duyguların ve muhakeme yeteneğinin henüz gelişmediği gençlik çağında, gençler için hangi niteliklere sahip eserlerin uygun ve faydalı olacağı hakkında farklı görüşler ortaya çıkmıştır. Gençler için yazılmış ürünlerde bulunan cinsellik ve vahşet barındıran ögeler, eserlerin dil ve anlatım yönünden zorluğu, edebî değerden yoksunluğu çoğu zaman eleştirilmektedir. Bunun en önemli nedeni, gençlik edebiyatına dahil edilen eserlerin özellikleri noktasında ortak bir görüşün olmayışı ve bu edebiyatın sınırlarının tam olarak çizilmeyişidir. Gençlere yönelik yazılmış eserler, geçmişe kıyasla daha canlı ve özgün olmakla birlikte fantastik ve gerçeğe ait unsurların iç içe olduğu bir kurguyla yazılanlar, gençlerin roman ve hikâyeye karşı olan tutumlarını da değiştirmiştir. Bu çalışmada, gençlik edebiyatı hakkında belirlenen sınırlar çerçevesinde genç insanların kişisel ve akademik yeteneklerinin gelişiminde etkili olan kitaplarda bulunması gereken özellikler tartışılacaktır.