Bu çalışma Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Çocuk Gelişimi bölümüne devam eden ön lisans 1. ve 2. sınıf, lisans 1.,2., ve 3. sınıf öğrencilerinin iletişim becerileri ve empatik eğilimleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Katılımcılara, araştırmacılar tarafından geliştirilen ‘’Kişisel Bilgi Formu’’, Korkut (1996) tarafından geliştirilen ‘’İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği’’ ve Dökmen (1989) tarafından geliştirilen ‘’Empatik Eğilim Ölçeği’’ uygulanmıştır. Çalışmaya gönüllü olarak 225 öğrenci katılmıştır. Elde edilen bulgularda öğrencilerin iletişim becerisi ve empatik eğilim puan ortalamalarının orta düzeyde anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca cinsiyet, yaş ve öğretim kademesi değişkenleri açısından bu beceriler anlamlı farklılık göstermezken aile tutumları değişkeninin, öğrencilerin hem iletişim becerileri hem de empatik eğilimleri arasında anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir.