Fizyolojik ve ruhsal değişimlerin yoğun olarak yaşandığı ergenlik dönemi, gelişim psikolojisinin üzerinde durduğu en önemli konulardan birisidir. Kimlik ve kişiliğin şekillenmeye başladığı bu dönem, hem bir dini uyanış ve bilinçlenme, hem de dini şüphe ve kararsızlığın en yoğun görüldüğü bir dönem olarak kabul edilir. Zihinsel yeteneklerin gelişmesiyle birlikte dini konularda şüphe ve sorgulamalar da ortaya çıkmaya başlar. Ergenlik dönemindeki sorgulama ve şüphe süreci, bazı kişilerde taklit düzeyindeki dini inançları daha güçlendirip pekiştirirken, bazılarında ise dini ilgisizlik ve inançsızlıkla sonuçlanabilmektedir. Betimsel yöntemle yapılan bu araştırmada, yaş, cinsiyet, okul türü, öğrenci velilerinin eğitim seviyesi, ekonomik ve dindarlık düzeylerinin ergenlerin dini inanç, tutum ve dini şüpheleri üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmada okul türlerine göre gençlerin dini inanç, şüphe ve tutumları arasında anlamlı fark olduğu, yaş ilerledikçe dini şüphelerde de artışın olduğu, daha çok kaza-kader, ahiret inancı, dünyadaki kötülük ve adaletsizlik gibi konularda dini şüphelerin görüldüğü; kızların erkeklere göre dini ibadetleri yerine getirme ve dua etme puanlarının erkeklere göre daha yüksek olduğu; ekonomik olarak ailesi zengin olan öğrencilerin, ailesi orta halli olan öğrencilere göre kaza-kader, hayır-şer ve ahiret inancı konularında daha yüksek puan aldıkları ve daha çok dini şüphe yaşadıkları bulunmuştur. Ailelerinin eğitim seviyesi yükseldikçe dinin bağımsızlığı kısıtlayan bir olgu olarak algılandığı tespit edilmiştir.