Amaç: Bu araştırmanın amacı, ebeveynlere bağlanma düzeylerinin, yaşanılan çocukluk çağı travmalarının, ebeveynlerin alkol kullanım sıklıklarının, algılanan sosyal desteğin ve kontrol odağı türünün gençlerin alkol kullanma davranışlarını yordama düzeylerinin saptanmasıdır. Bir diğer amacı ise, kontrol odağı ve algılanan sosyal desteğin olası aracılık rollerinin sınanmasıdır. Yöntem: Çalışma, Ege Üniversitesi ve İzmir Üniversitesi’nde okumakta olan 208 öğrenci ile yürütülmüştür. Veri toplama araçları olarak, Alkol Kullanım Bozukluklarını Belirleme Testi (AKBBT), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Anne-Babaya Bağlanma Ölçeği, Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Rotter Kontrol Odağı Envanteri kullanılmıştır. Bulgular: Analiz sonuçlarında, kontrol odağı türünün, anneye bağlanma düzeyinin ve çocukluk çağı travmalarının, alkol kullanma davranışını istatistiksel olarak anlamlı biçimde yordadığı bulunmuştur. Ayrıca, çocukluk yıllarında babaları daha sık alkol kullanan katılımcıların riskli alkol kullanma davranışlarının anlamlı seviyede daha fazla olduğu görülmüştür. Ek olarak, çocukluk çağı travmaları ile alkol kullanma düzeyi arasında kontrol odağının kısmi bir aracılığının olduğu ve aynı şekilde, anneyle bağlanma düzeyi ile alkol kullanma düzeyi arasında arkadaştan algılanan sosyal desteğin kısmi aracı rolü olduğu saptanmıştır. Tartışma: Kontrol odağının dışsallaşması, çocukluk çağında yaşanılan travmaların sayısının artması, anneyle düşük seviyede bir bağlanmanın olması ve gencin çocukluk yıllarına denk gelen dönemde babanın sıklıkla alkol tüketmesi, gencin şuan ki alkol kullanma davranışını arttırmaktadır.