Bu araştırma, iç göç yaşamış ve yaşamamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarının anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Ek olarak, iç göç yaşamış ergenlerin göç üzerinden geçen süre açısından benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzları ile iç göç yaşamamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarının farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Bunun yanı sıra iç göç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarına, göç nedenleri ve hangi bölgeden göç ettikleri açısından bakılmış; iç göç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzları, bazı sosyo-demografik değişkenler açısından da ele alınmıştır. Araştırmaya İstanbul'un yoğun göç alan beş ilçesinde (Bağcılar, Bahçelievler, Esenyurt, Gaziosmanpaşa ve Ümraniye) Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı ortaöğretim kurumlarına devam eden 979 öğrenci (410'u iç göç yaşamış, 569'u iç göç yaşamamış) katılmıştır. Araştırmada ergenlerin benlik kurgularını ölçmek amacıyla Kağıtçıbaşı (2012a) tarafından geliştirilmiş, Özdemir ve Çok (2011) tarafından ergenlik dönemindeki bireylere uyarlanmış olan Ailede Özerk-İlişkisel Benlik Ölçeği (AÖİBÖ), uyum düzeyleri ve uyum sorunlarını belirlemek amacıyla Reynolds'ın (2001) geliştirdiği ve Meriç'in (2007) uyarladığı Reynolds Ergenler İçin Uyum Tarama Envanteri (REUTE), stresle başa çıkma tarzlarını ölçmek için Folkman ve Lazarus tarafından geliştirilen, uyarlama çalışmaları Şahin ve Durak (1995) tarafından yapılan Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBÇTÖ) ve ergenlerin sosyo-demografik niteliklerine ilişkin bilgi toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. Araştırmada bağımsız değişkendeki kategori sayısı iki olduğunda ilişkisiz örneklemler için t-testi, ikiden çok olduğunda ise tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Varyans analizinden önce kategorik değişkenlerin kategorilerindeki frekans sayılarının yeterli olup olmadığına bakılmıştır. Frekans sayılarının yeterli olmadığı durumlarda parametrik olmayan testlerden Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, iç göç yaşamış ve yaşamamış ergenlerde, özerk-ayrık ve özerk-ilişkisel benlik kurgusuna sahip olma açısından anlamlı bir farklılığın olmadığı, buna karşın iç göç yaşamamış ergenlerde bağımlı-ilişkisel benlik kurgusunun, iç göç yaşamış ergenlere göre daha yaygın olduğu saptanmıştır. İç göç yaşamış ve yaşamamış ergenlerin uyum düzeyleri ve uyum sorunları (duygusal sıkıntı, antisosyal davranış, olumlu benlik ve öfke kontrol problemleri) arasında anlamlı bir fark olmadığı ve sosyal desteğe başvurma dışında, stresle başa çıkma tarzlarının da farklılaşmadığı görülmüştür. Sosyal desteğe başvurmaya dönük olarak ise iç göç yaşamamış ergenler lehine anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Ayrıca göç üzerinden geçen süreye göre iç göç yaşamış ve yaşamamış ergenlerin bağımlı-ilişkisel benlik kurgularının ve olumlu benlik problemlerinin farklılaştığı, buna karşın stresle başa çıkma tarzlarının farklılaşmadığı belirlenmiştir. İç göç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarının, göç nedenleri ve hangi bölgeden göç ettiklerine göre değişmediği de araştırma sonuçları arasında yer almaktadır. Bunların yanı sıra araştırmada iç göç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarının, bazı sosyo-demografik değişkenlere göre değişebildiği sonucuna ulaşılmıştır.