Bu çalışmada Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin öğrenmede güçlük çektikleri konulardan biri olan Fiil-Tamlayıcı ilişkisi (Valenz) üzerinde durulmuştur. Çalışmanın amacı, durum ekli tamlayıcıların fiillerle münasebetinde ad durum eklerinin kullanımına yönelik ne gibi yanlışlar yapıldığının tespit edilerek bu doğrultuda yanlışları önlemeye ve düzeltmeye yönelik olarak çalışmalar yapmak, kalıcı öğrenmeyi sağlamak için yapılması gerekenlerle ilgili önerilerde bulunmaktır. Çalışma nitel bir çalışma olup verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın materyalini Gazi Üniversitesi tarafından hazırlanan “Yabancılar İçin Türkçe B1 Orta Düzey” adlı ders kitabı ve konuyla ilgili uygulama örnekleri oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Türkçe Öğretim Uygulama ve Araştırma Merkezinde B1 seviyesinde eğitim gören yirmi Suriyeli öğrenciden oluşan çalışma grubu oluşturmaktadır. Çalışmada öncelikle çalışma materyalindeki metinlerden durum ekli tamlayıcıya ihtiyaç duyan ve kullanımı diğer fiillere göre daha yaygın olan fiiller tespit edilmiştir. Tespit edilen bu fiillerle ilgili karma sorulardan oluşan çeşitli cümleler ve örnekler çalışma grubuna uygulanmıştır. Uygulama sonucunda elde edilen verilerden hareketle öğrencilerin ne gibi yanlışlar yaptıkları tespit edilmiş, bu doğrultuda yanlışları önlemeye ve düzeltmeye yönelik olarak çalışmalar yapılmıştır. Son olarak durum ekli tamlayıcıların kalıcı öğreniminin sağlanıp sağlanamadığı ile ilgili olarak çalışma grubuna kontrol testi uygulanmıştır. Böylelikle kursiyerlerin durum ekli tamlayıcıları kullanmadaki yeterlilikleri/yetersizlikleri saptanmıştır.