Osmanlı Devleti düzenli bir eğitim sürecinden geçerek yetişen komuta kademesine, çağdaşı olan Batılı devletleri takiben XIX. Yy da başlamıştır. Başlangıçta askeri sıbyan (ilkokul) mektepleri zamanla askeri rüştiye (ortaokul) ve askeri idadi (lise) aşamaları ile zenginleştirilmiştir. Payitaht kenti olan İstanbul’da açılan askeri eğitim veren kurumlar zamanla Osmanlı coğrafyasının bütününe yayılmıştır. İstanbul’da ilk açılan askeri okullara devam edenler çoğunlukla İstanbul’da ikamet eden ailelerin çocukları olmuştur. Ancak 1860 sonrasında Osmanlı Devleti’nin değişik coğrafyalarında açılan askeri Rüştiye Mektepleri ilk mezunlarını vermeye başlamışlar ve idadi (lise) düzeyindeki eğitimlerini devam ettirebilmek amacıyla İstanbul’a gelmeye başlamışlardır. Bu durum Payitaht Askeri İdadisindeki öğrenci portresini de değiştirmiştir. Çalışmamızda Kuleli Askeri İdadisi’nde okuyan öğrenci portresinin değişimi incelenecektir. Ayrıca Askeri Okuldaki öğrencilerin eğitim dışındaki yaşantı, okulun sunduğu imkânlar, alışkanlık ve bir başkentte okuyan öğrencinin başkentin imkânlarından ne oranda etkilendiği tespit edilmeye çalışılacaktır.