Bu çalışmanın amacı, Anadolu Lisesi 9. sınıf öğrencilerinin dil öğrenme stratejileri ile İngilizce özyeterlik inançları arasındaki ilişkiyi ve dil öğrenme stratejilerine göre özyeterlik inançlarında anlamlı bir fark olup olmadığını incelemektir. Araştırmaya Afyonkarahisar il merkezinde Anadolu Liselerinde öğrenim gören 9. sınıf öğrencilerinden küme örnekleme yöntemiyle belirlenen 242 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin dil öğrenme stratejilerini belirlemek için Oxford (1990) tarafından geliştirilen, Cesur ve Fer (2007) tarafından Türkçe ‘ye uyarlanan “Dil Öğrenme Stratejileri Envanteri” ile Hancı Yanar ve Bümen (2012) tarafından geliştirilen “İngilizce İle İlgili Özyeterlik İnancı Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışma karşılaştırma türü ilişkisel tarama özelliklerine sahip nicel bir araştırmadır. Dil öğrenme stratejilerine ait güvenirlik değeri .94 ve özyeterliğe ilişkin güvenirlik değeri de .94 olarak hesaplanmıştır. Bulgularını değerlendirmek için t testi, ANOVA ve Pearson Correlation istatistik testleri kullanılmıştır. Bulgularına göre öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ve İngilizce okuma, dinleme, konuşma ve yazma becerileri özyeterlik inançları arasında anlamlı bir fark vardır. Ayrıca öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ile İngilizce dersi özyeterlik inancı arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki (r=. 823) olduğu görülmüştür.