Bu çalışma ortaokul öğrencilerinin matematik öz-yeterlik algılarını tahmin eden değişkenleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nicel araştırma desenlerinden ilişkisel araştırma modelinin kullanıldığı çalışmaya, bir devlet ortaokulunda öğrenim gören 246 öğrenci katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Matematik Kaygı Ölçeği, Matematik Öz-yeterlik Algısı Ölçeği, Matematiğe Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilere betimsel ve kestirimsel istatistikler uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda öğrencilerin matematik kaygılarının düşük, matematiğe yönelik tutum ile matematiğe karşı öz-yeterlik algılarının yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin matematik kaygısı, matematiğe yönelik tutum ve matematiğe karşı öz-yeterlik algıları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkilerin olduğu tespit edilmiştir. Bu ilişkilerin matematik kaygısı ile matematiğe yönelik tutum ve öz-yeterlik algısı arasında negatif yönlü, matematiğe yönelik tutum ile matematiğe karşı öz-yeterlik algısı arasında pozitif yönlü olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin matematiğe karşı öz-yeterlik algılarındaki değişimin büyük bir kısmının (%47) öğrencilerin matematik kaygıları ve matematiğe yönelik tutumları ile açıklanabileceği belirlenmiştir.