Temeli bebeklik döneminde oluşan bağlanma davranışı, yetişkinlik döneminde de etkisini göstermektedir. Ergenlik dönemi anne-çocuk arasındaki bağlanmanın bireysel özgürlük ile yer değiştirdiği bir dönem olup riskli davranışlarda bulunma ihtimali yüksek bir dönemdir. Bu çalışmada ergenlerin bağlanma stilleri ile madde kullanımları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2012 yılının Kasım ve Aralık aylarında yapılmıştır. Araştırmaya 1095 (%51,2) erkek, 1045 (%48,8) kız öğrenci dâhil edilmiştir. Araştırma “Gençlik Aile Anketi” verilerinin kullanılması ile yapılmıştır. Örneklem seçiminde çok basamaklı küme örnekleme yöntemi kullanılmış bunun için İstanbul’un farklı sosyoekonomik düzey bölgelerinden 15 ilçe seçilmiştir. Öğrencilerin %10,5’inin herhangi bir madde kullanmış olduğu, %9,7’sinde birden fazla madde kullanımı olduğu ve %3,8’inin ise sürekli esrar kullandığı bulunmuştur. En fazla görülen bağlanma stilinin ise %48 ile kayıtsız bağlanma olduğu görülmüştür. Anne-babaya güvensiz bağlanma, olumsuz anne-baba tutumu ve yetersiz sosyal destek, ergenlik döneminde madde kullanma açısından risk oluşturmaktadır. Bu nedenle ergenin bağlanma süreci, anne-baba tutumu ve sosyal destek algısı çocukluk ve ergenlik psikopatolojilerinin ortaya çıkışında ve tedavilerinde üzerinde dikkatle durulması gereken kavramlardır. Sonuç olarak bu konuda hem çocukların hem de ebeveynlerin uygun eğitim programları ile yönlendirilmeleri gerekmektedir.