Bu araştırmada, Mustafa Kemal Üniversitesi öğrencilerinin cinsiyet ve spor eğitimi alma durumları dikkate alınarak, saldırganlık ve empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu”, Kiper (1984) tarafından geliştirilen ‘‘Saldırganlık Ölçeği’’ ve Dökmen (1988) tarafından geliştirilen ‘‘Empatik Eğilim Ölçeği’’ kullanılmıştır. Katılımcıların saldırganlık ve empatik eğilim düzeyleri, spor yapıpyapmama ve cinsiyet değişkenleri açısından mukayese edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 Eğitim-Öğretim yılında Mustafa Kemal Üniversitesinde öğrenim gören 254’ü kadın, 281’i erkek olmak üzere toplamda 535 katılımcı oluşturmaktadır. Saldırganlık ölçeği ve Empatik eğilim ölçeklerine yönelik nonparametrik testlerden ikili karşılaştırmalar için Mann Whitney U Testi kullanılmış olup anlamlılık düzeyi 0.01 ve 0.05 düzeyinde sınanmıştır. Bulgulara bakıldığında katılımcıların cinsiyet değişkenine göre spor eğitimi alan ve almayan kadınların, Yıkıcı saldırganlık ve Edilgen saldırganlık düzeylerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulgulanmıştır. Yine cinsiyet değişkeni açısından spor eğitimi almayan kadınların, spor eğitimi almayan erkeklere oranla empatik eğilim düzeylerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir Sonuç olarak; bu çalışmanın katılımcıları açısından spor yapma durumlarına göre, cinsiyet değişkeninin genel manada saldırganlık ve empatik eğilim düzeylerini değiştirmede belirleyici bir değişken olmadığı, bunun yanı sıra bazı alt boyutlarda spor yapmanın etken olduğu söylenebilir.