Bazı öğrenciler matematiğin anlaşılması zor konuları içerdiğini düşünerek ile çoğu zaman matematik dersine yönelik olumsuz tutumlar geliştirmektedirler. Bu çalışmada 9. sınıf matematik dersinde öğrenme nesnelerinin sınıf içi, sınıf dışı ortamlarda kullanıldığı ve hiç kullanılmadığı üç farklı grupta öğrencilerin matematik dersine yönelik tutumları karşılaştırılmaktadır. Yarı deneysel olarak yürütülen çalışmaya üç grupta (n1=24, n2=26, n3=26) toplam 76 öğrenci katılmıştır. Çalışma yarı deneysel model ile desenlenmiş olduğundan öğrencilerin derse yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla ön test, son test olarak matematik dersi tutum ölçeği kullanılmıştır. Ayrıca mülakatlar ile daha detaylı bilgi edinilmeye çalışılmıştır. Bu çerçevede öğrenme nesnelerinin kullanıldığı iki sınıftan dörder öğrenci ile mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak, öğrenme nesnelerinin sınıf içinde veya sınıf dışındaki etkinliklerdeki kullanımlarının ve hiç kullanılmamasının öğrencilerin tutumlarında farklı bir etkisi görülmemiştir. Bununla birlikte öğrenme nesnelerinin sadece sınıf içerisinde ders işlenirken kullanıldığı grupta matematik dersine yönelik tutumlarda anlamlı bir değişim yaşanmış, diğer gruplarda öğrencilerin derse yönelik tutumlarında farklılık olmamıştır. Öğrencilerin derse yönelik tutumlarında derse yönelik ilgi ve nesnelerin özellikleri gibi unsurların öne çıktığı görülmüştür. Çalışmada öğrenme nesnelerinin matematik dersinde farklı şekillerde kullanılabileceği belirlenmiş olmakla birlikte, öğrenme nesnelerinin özellikle sınıf içi uygulamalarda kullanıldığında matematik dersine yönelik olumlu tutum geliştirmeye katkı sağlayabileceğine yönelik ipuçları sunulmaktadır.