Bu çalışmanın temel amacı, üniversite öğrencilerinin demografik özellikleri (cinsiyet, sınıf, fakülte/yüksekokul, gelir düzeyi ve serbest zaman etkinlikleri) doğrultusunda yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyeterlik algıları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma ilişkisel bir tarama modelidir. Araştırmanın çalışma grubunu 2014-2015 akademik yılında Bartın Üniversitesi'nin farklı fakültelerinde/ yüksekokulunda lisans programlarına devam eden 1. ve 4. sınıf öğrencilerinden toplam 470 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerini Belirme Ölçeği (Coşkun, 2009) ile Genellenmiş Öz-yetkinlik Beklentisi Ölçeği (Jerusalem ve Schwarzer, 1979) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri yüksek düzeydedir. Yaşam boyu öğrenme eğilimi araştırmanın demografik değişkenleri açısından incelendiğinde cinsiyet, baba mesleği ve serbest zaman etkinlikleri içerisinde yer alan kitap okuma ve televizyon izleme etkinliklerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Bu anlamlı farklılığın kızların, babası muhasebeci olanların, kitap okuyan ve televizyon izlemeyen üniversite öğrencileri lehine olduğu görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin özyeterlik algılarının da yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Özyeterlik algıları araştırmanın demografik değişkenleri açısından incelendiğinde cinsiyet, fakülte/yüksekokul ve serbest zaman etkinlikleri içerisinde yer alan kitap okumama ve sinemaya gitme etkinliklerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Anlamlı farklılığın erkeklerin, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin, kitap okumayan ve sinemaya giden üniversite öğrencilerinin lehine olduğu görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyeterlik algıları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.