Türkiye’deki eğitim süreçleri bağlamında yapılan çalışmalar etnik olarak ağırlıklı olarak Kürt olan mevsimlik tarım işçisi ailelerin hemen hemen hiç Türkçe bilmeyen çocuklarının ortalama iki yıl içerinde har eri tanımaya başladığını ve anadilinde eğitim alan çocukların gösterdiği yazı yazma, okuma becerilerini geliştiremediğini göstermiştir. Bu sorunu yaşayan çocuklar ise öğretmenleri tarafından ağırlıklı olarak “öğrenme güçlüğü olan çocukları” veya” zeka geriliği” olan çocuklar olarak etiketlenerek eğitim süreçlerinden dışlanabilmektedir.