Engelli ve Engelli Olmayan Ergen Bireylerin Algıladıkları Sosyal Destek ile İntihar Olasılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Yazar/Hazırlayan
|
|
Üniversite
|
|
Enstitü/Fakülte
|
|
Anabilim Dalı
|
|
Tez Danışmanı
|
|
Tez Yılı
|
|
YÖK Tez No
|
466129
|
Sayfa Sayısı
|
95
|
Tez Türü
|
Yüksek Lisans
|
Tam Metin (PDF)
|
|
Kategori
|
|
Tez Özeti
|
İntihar sıklığının arttığı günümüzde ergenlik döneminde gençlere intiharı düşündüren sebeplerin belirlenmesi, özellikle risk altındaki ergenlerin zamanında fark edilebilmesi açısından son derece önemlidir. Bu kapsamda, engelli ve engelli olmayan ergenlerde algılanan sosyal destek ile intihar olasılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemini, 127 engelli, 148 engelli olmayan toplam 275 ergen; evrenini ise, İstanbul, Ankara ve Malatya illerinde, 9/11. sınıflarda eğitim gören ve 15/17 yaş aralığında bulunan engelli ve engelli olmayan ergenler oluşturmaktadır. Katılımcılara, SosyoDemografik Bilgi Formu, İntihar Olasılığı Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği uygulanmıştır. Veriler SPSS programıyla analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; hem engelli hem de engelli olmayan ergenlerde sosyal destek artıkça intihar olasılığı azalmaktadır. İntihar olasılığını azaltan en önemli sosyal desteğin aileden alınan destek olduğu anlaşılmıştır. Sonuç olarak; sosyal beceri eğitimlerinin verilmesi, sosyal destek sistemlerinin arttırılması intiharın önlenmesinde önem taşımaktadır.
|
Aslan, Aylin, Engelli ve Engelli Olmayan Ergen Bireylerin Algıladıkları Sosyal Destek ile İntihar Olasılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi , Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2017, Yüksek Lisans, pdf.