Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde yeme tutumu ile anksiyete ve öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Ayrıca belirlenen sosyodemografik özelliklerin yeme tutumu, anksiyete ve öznel iyi oluş düzeyine ne derece etki edip etmediğini ortaya çıkarmak da bir diğer amaçtır. Araştırmanın örneklemini üniversitede eğitim gören 150 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada Sosyodemografik Form, Beck Anksiyete Envanteri, Öznel İyi Oluş Ölçeği ve Yeme Tutumu Testi uygulanmıştır. Araştırmanın modelini betimsel yöntem oluşturmaktadır. Araştırma verilerini SPSS 16.00 programı kullanılmıştır. Yapılan normallik testi sonucuna göre verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiş olup, parametrik testler uygulanmıştır. Ayrıca ölçek yapıları içinde faktör analizi yapılmıştır. Araştırmanın hipotezlerinin sınanması için ise korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda anksiyete değişkeninde evlilerin; öznel iyi oluşta ise bekarların ortalamaları anlamlı derecede farklıdır. Yeme tutum bozukluğu ile anksiyete arasında orta düzeyde anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Yeme tutum bozukluğu ile Öznel İyi Oluş Düzeyleri arasında orta düzeyde anlamlı ve negatif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Anksiyete ile öznel iyi oluş arasında yüksek düzeyde anlamlı ve negatif yönde bir ilişki tespit edilmiştir.