Bu çalışma üniversite öğrencilerinin kişilik özelliklerinin, romantik ilişkilerinde yaşadıkları/ algıladıkları istismar üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tipte bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Eczacılık Fakültesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik ve Ebelik Bölümü ile Sinema ve Televizyon Bölümü öğrencileri (714) örneklemi oluşturmuştur. Öğrencilere veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği (TKÖÖ) ve Romantik İlişkiyi Derlendirme Ölçeği (RİDÖ) uygulanmıştır. Veriler SPSS 11.5 programında ''Mann Whitney U testi'', ''Kruskal Wallis testi'' ve ''Spearmans Korelasyon Testi'' ile değerlendirildi. Katılımcıların romantik ilişkiyi değerlendirme ölçeği puan ortalaması 102,41±33,79 olarak, dışadönüklük puan ortalaması 28,60±5,97, sorumluluk puan ortalaması 28,30±5,91, geçimlilik/ uyumluluk puan ortalaması 33,73±4,29, nörotizm puan ortalaması 26,09±6,48, gelişime açıklık puan ortalaması 21,91±3,83 ve olumsuz değerlik puan ortalaması 9,82±3,36 olarak bulunmuştur. Romantik ilişkide algılanan istismar ile dışa dönüklük (r= -0,038, p=0,307) ve gelişime açıklık (r= 0,001, p=0,982) alt boyutları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Romantik ilişkide algılanan istismar ile sorumluluk (r= -0,196, p=0,000), geçimlilik/ uyumluluk (r= -0,168, p=0,000) alt boyutlarında negatif yönde düşük düzeyde; nörotizm (r= 0,168, p=0,000) ve olumsuz değerlik (r= 0,255, p=0,000) alt boyutları arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak kişilik özellikleri ile romantik ilişkilerde algılanan istismar arasında bir ilişki olduğu bu bağlamda öğrenciler için istismar davranışları, risk faktörleri ve istismarın sonuçlarıyla ilgili eğitim programları hazırlanması gerektiği söylenebilir.