Bu çalışmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş ve benlik saygısının stresle başa çıkma tarzlarıyla arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. İstanbul ilinde rastlantısal olarak seçilen 160 kız, 140 erkek üniversite öğrencisine, toplamda 300 kişiye uygulanmıştır. Veri toplama araçları olarak Öznel İyi Oluş Ölçeği, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği kullanılmıştır. Aynı zamanda kişilerin sosyo-demografik özelliklerini belirleyebilmek adına Kişisel Bilgi Formu oluşturulmuştur. Araştırmada sosyo- demografik özelliklerle ölçekler arasındaki ilişkiye bakıldığında kızların erkeklere oranla öznel iyi oluş düzeylerinin daha yüksek olduğu, yaş arttıkça öznel iyi oluş düzeyinin arttığı, psikoloji bölümünde okuyan bireylerin diğer bölümlere oranla öznel iyi oluşlarının daha yüksek olduğu, ilk çocukların diğerlerine oranla benlik saygısının daha yüksek olduğu, hukuk bölümünde okuyan bireylerin kendine güvenli yaklaşımlarının diğerlerinden daha yüksek olduğu saptanmıştır. Bireylerin öznel iyi oluş ölçeğinden aldıkları puanlar ile boyun eğici yaklaşım ölçeğinden aldıkları puanlar arasında negatif yönde anlamlı ilişkili olduğu görülmektedir. Bir diğer deyişle öznel iyi oluş düzeyleri arttıkça; boyun eğici yaklaşım düzeylerinin de düşmekte olduğu saptanmıştır.Araştırmanın sonunda yer alan tartışma bölümünde bulgularla ilişkili diğer araştırmalara, çalışan psikolojik danışmanlara ve ailelere yönelik önerilerde bulunulmuştur.