Bu çalışmanın amacı Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi öğrencilerinde depresif belirti ve sigara içme sıklığının araştırılmasıdır. Tanımlayıcı tipteki bu çalışma 10 Ocak– 20 Şubat 2008 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Çalışmanın evrenini Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi birinci ve altıncı sınıfa devam eden 306 öğrenci oluşturdu. Araştırmanın yürütüldüğü sürede bu sınıflardaki toplam öğrencilerin % 79,09’una ulaşıldı (242/306). Depresif belirtiler Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile değerlendirildi. Öğrencilerin % 50,4’ü (n= 122) kız ve % 49,6’sı (n= 120) erkek, yaş ortalaması 21,2± 3,3 idi. Öğrencilerin % 34,3’ü arkadaşları ile evde, % 32,6’sı yurtta, %26,5’i ailesi ile birlikte evde kalıyordu. Sigara içme sıklığı % 19,0 (46/242) olarak bulundu. Öğrencilerin % 76,0’ı (184/242) hiç sigara içmemişti, % 5,0’ı (12/242) sigarayı bırakmıştı. Sigara içme sıklığı erkek öğrencilerde kız öğrencilerden önemli ölçüde yüksek saptandı (erkeklerde % 28,3, kızlarda % 9,8 ) (p< 0.001). Öğrencilerde sigara içme sıklığı 1. sınıfta % 15,6 iken, 6. sınıfta % 23,4 idi (p= 0.017). Ailelerin %50,4’ünde (122/242) sigara içiliyordu. Arkadaşlarının % 68,6’i (166/242) sigara kullanıyordu. Öğrencilerin %13,3’ünde BDÖ skoru 17 ve üzerinde bulundu (32/242). Sigara içme alışkanlığı ile cinsiyet, depresif belirti sıklığı ve ailede sigara içme arasında istatistiksel olarak bir fark bulunmadı (p> 0.05). Daha sağlıklı doktor adaylarının yetişebilmesi için bu özel gruba eğitimleri sırasında sigara bıraktırma ve psikolojik destek amaçlı özel danışmanlık hizmetlerinin verilmesi yararlı olur.