Girişimci, değer yaratan ve toplumların ekonomik olarak refah seviyesini arttıran bir üretim faktörüdür. Girişimcilik, az gelişmiş ülkelerde oluşumun ve dönüşümün, gelişmiş ülkelerde ise bolluk ve rahatlığın yapı taşıdır. Girişimcilik, tüketimi fırsata dönüştürebilen öngörü olarak tanımlanabilir. Girişimcilik eğilimi ise eğitim, risk, inanç ve fırsatları fark edip değerlendirebilme yetisinin oluşturduğu bir fonksiyondur. Kişiler eğitim vasıtasıyla var olan özelliklerini geliştirerek başarılı olma ihtimallerini arttırırlar. Bu çalışmanın birinci bölümünde literatür çalışması yapılarak girişimcilik, girişimciliğin önemi ve girişimciliğe etki eden faktörlerin çerçevesi ortaya konulmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde ise girişimci kişilik ve girişimcilik eğiliminin kavramsal çerçevesi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise bu kavramsal çerçeve doğrultusunda girişimcilik ile ilgili araştırmalar, yöntem ve bulgular belirlenmiştir. Bu bulgular ışığında lisans ve önlisans düzeyinde teknik ve sosyal eğitim alan öğrencilerin girişimcilik eğilimlerinin karşılaştırılmasına yorum ve sonuçlarla katkı vermek amaçlanmıştır. Çalışmanın sonucunda önlisans ve lisans düzeyinde eğitim alan son sınıf öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Yine teknik ve sosyal eğitim alan son sınıf öğrencileri arasında girişimcilik eğilimi bakımından anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Ancak, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde eğitim alan son sınıf öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin, Mühendislik Fakültesinde eğitim alan son sınıf öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinden yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.