Bu çalışmanın amacı, Batı gün ve Şahin’nin intihar olasılığı ile ilişkili olarak önerdikleri modelin geçerliliğinin sınanmasıdır. Ayrıca yaş, cinsiyet ve SED gibi sosyo demografik değişkenler ile intihar olasılığı, öfke/saldırganlık, dürtüsellik, ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi de bir diğer amaçtır. Çeşitli üniversite ve liselerde okumakta olan 15-25 yaş arasındaki 2343 öğrenci örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın amacı doğrultusunda hem modelde önerilen şekilde (aynı anda öfke ile dürtüsellik yüksek, problem çözme becerileri düşük), hem de İntihar Olasılığı Ölçeği’nden alınan puanlar göz önünde bulundurularak risk grupları oluşturulmuş ve bir dizi analiz yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, modelin intihar olasılığı yüksek olan grubu doğru tahmin olasılığı %43.3, yanlış tahmin olasılığı da %0 olarak saptanmıştır. Ayrıca yapılan ayırma (diskriminant) analizi sonucunda da, İntihar Olasılığı Ölçeği’ne göre belirlenen düşük riskli grubun %90.2, yüksek riskli grubun ise %87.3 gibi yüksek bir oranla doğru olarak sınıflandırıldığı görülmüştür. Çalışmada ayrıca yaş, sosyoekonomik düzey ve cinsiyet gibi sosyo demografik değişkenlere ilişkin analizlere de yer verilmiştir. Sınanan modelin, intihar riski taşıyan bireylerin belirlenmesinde kullanılabileceği gösterilmiştir. Böylece, bu model kullanılarak belirlenecek olan risk gruplarına uygulanabilecek koruyucu/önleyici müdahaleler için de bir yol açıldığı söylenebilir.