Amaç: Bu çalışmanın amacı hemşirelik öğrencilerinin klinik ortamdaki doyum düzeylerini ve etkileyen faktörleri değerlendirmektir. Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı bir çalışmadır. Çalışma birsağlık yüksekokulu hemşirelik bölümündeki 225 öğrenci ile yürütüldü. Veriler anket formu ve Öğrenci Duyumu Ölçeği ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, korelasyon katsayısı, One-Way ANOVA ve Tukey Testi kullanıldı. Bulgular: Öğrencilerin klinik uygulamalarda en fazla karşılaştıkları sıkıntılar; klinik uygulama sırasında görevleri dışında sorumluluk almaları ve okulda aldıkları tüm uygulamalı derslerle ilgili kliniklere çıkamamalarıdır. Öğrencilerin Öğrenci doyumu puan ortalamaları orta düzeyin üstündedir. 1. ve 3. sınıf öğrencilerinin doyumpuanları daha yüksektir. Sonuç: Klinik uygulamalarda keyifl e çalışan, uygulamalarını hemşire ile birlikte yapan, hocalardan yardım alan ve görevi dışında sorumluluk almayan öğrencilerin doyum puanları daha yüksektir