Kendine zarar verme davranışı tüm dünyada yaygınlığı artan bir sağlık problemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle genç yaştaki bireylerin yaşadığı bu sorun, DSM-V'te (2013) "Daha İleri Çalışmalar İçin Durumlar" başlığı altında yer almış ve ruh sağlığı araştırmacılarının dikkatini çekmiştir. Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde duygu ayarlama becerisi, öfke kontrol biçimi ve travma yaşantısının etkisinin kendine zarar verme davranışını yordama gücünün incelemektir. Bu amaca ek olarak, üniversite öğrencilerinin yaş ve cinsiyetleri de ilgili değişkenlerle ilişkileri açısından incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Çalışma grubunu 2016-2017 yılı Eğitim-Öğretim yılı içerisinde Başkent Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde öğrenim görmekte olan, altı farklı bölümden toplamda 564 öğrenci (kız n=492; erkek n=72; Yaş, X=20.88, SS=1.88 ) oluşturmuştur. Üniversite öğrencilerinden Kişisel Bilgi Formu'nun yanı sıra, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri (Klonsky ve Glenn, 2009; Bildik ve diğerleri, 2013), Duygu Ayarlama Güçlüğü Ölçeği (Gratz ve Roemer, 2004; Rugancı ve Gencöz, 2010), Sürekli Öfke ve Öfke Tarzı Ölçeği (Spielberger ve diğerleri, 1983; Özer, 1994) ve Olayların Etkisi Ölçeği'ni (Wilner ve Alvarez, 1979; Çorapçıoğlu ve diğerleri, 2006) doldurmaları istenmiştir. Analizler sonucunda, üniversite öğrencilerinin kendine zarar verme davranışlarında yaş (F(7;556)═0.783; p>.05.) ve cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır, (t(562)=1.335, p>.05.) Öğrencilerin kendine zarar verme davranışlarını yordayan değişkenlerin incelenmesi sonucunda, yordayıcıların sırasıyla, travmatik yaşantıların etkisi (%14) R2= .14, F(1, 562) = 35.92, p < .05, duygu ayarlama becerisi (%4) R2= .4, F(2,561) = 26.54, p< .05 ve sürekli öfke (%1.3) R2=1.3, F(3,560)=24.14, p<.05. olduğu bulunmuştur. Öfke kontrol biçimlerinin ise kendine zarar verme davranışını anlamlı düzeyde yordamadığı bulunmuştur. Travma yaşantıları meydana geldikten sonra kişiye uygun müdahale yöntemleri uygulanarak üzüntü ve öfke gibi olumsuz duyguların fark ettirilmesi ve bu duyguları uygun biçimde ayarlama becerilerinin öğretilmesi kendine zarar verme davranışlarının azaltılabilmesi ve/veya önlenebilmesi için önemli katkılar sağlayabilir.