Amaç: Bu araştırmada, genç yetişkinliğin öncesinde olan ergenlerin utangaçlık düzeyleri, genel öz yeterlik algıları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’de yaşayan ve Ankara ilinde bulunan devlet üniversitelerinin çeşitli lisans bölümlerinin birinci sınıfında öğrenim gören 489 öğrenci (184 kız; %37.6 ve 305 erkek; %62.4) oluşturmuştur. Öğrenciler 18 (n=207; %42.3) ve 19 (n=282; %57.7) yaş aralığındadır. Araştırma verileri Utangaçlık Ölçeği (Cheek ve Buss 1981), Genel Öz Yeterlik Algısı Ölçeği (Schwarzer ve Jerusalem 1995), Genel Yaşam Doyumu Ölçeği (Diener ve ark. 1985) ile elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizi “korelâsyon analizi”, “basit doğrusal regresyon analizi”, “çoklu doğrusal regresyon analizi” ve “sobel testi” ile yapılmıştır. Bulgular: Araştırmanın sonucunda ilk olarak, utangaçlık ile genel öz yeterlik algısı arasında orta düzeyde, negatif anlamlı bir ilişki olduğu; utangaçlık ile yaşam doyumu arasında orta düzeyde, negatif anlamlı bir ilişki olduğu; genel öz yeterlik algısı ve yaşam doyumu arasında ise orta düzeyde, pozitif anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Son olarak, ergenlerin utangaçlık düzeyi ve genel öz yeterlik algısının, yaşam doyumunu anlamlı düzeyde yordadığı görülmüştür. Sonuç: Elde edilen bulguların, “utangaçlık”, “öz yeterlik algısı” ve “yaşam doyumu” arasındaki ilişkilerin daha iyi anlaşılması konusunda katkı sunması beklenmektedir. Elde edilen bu bulgular doğrultusunda, sonuçlar tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.