Amaç: Bu çalışma ergenlerde öfke duygusu ve bu duygunun ifade ediliş biçimleri, atılganlık düzeyleri ve ilişkili faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı olarak planlanan çalışmanın evrenini 2014-2015 öğretim yılında İzmir Bayraklı ilçesine bağlı liselerde öğrenim gören 2274 öğrenci, örneklemini iki farlı lisede öğrenim gören 404 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Sürekli Öfke-Öfke İfade Tarzı Ölçeği ve Rathus Atılganlık Envanteri ile toplanmış, SPSS for Windows21 programı ile bilgisayar ortamına girilmiştir. Analizlerde tanımlayıcı istatistikler, Student-t testi, One Way Anova, Mann Whitney-u, Kruskal-Wallis testleri ile korelasyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma örneklemini oluşturan 404 öğrencinin (166’sı kız, 238’i erkek) yaş ortalaması 16,20±1,17‘dir. Öğrencilerin yaşları ile öfke içe ve öfke dışa vurumu düzeyleri arasında pozitif yönlü ilişki olduğu bulunmuştur. Gelir durumunun gideri karşıladığını ya da giderden fazla olduğunu ifade eden öğrencilerin atılganlık puan ortalamaları, gelirin gideri karşılamadığını ifade eden öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır. Anne-babasının tutumunu anlayışlı olarak tanımlayan öğrencilerin Sürekli Öfke ve Öfke-İçe alt ölçek puan ortalamaları diğer öğrencilere göre düşük bulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin demografik özelliklerine göre sürekli öfke düzeyleri, öfke ifadesi ve atılganlık düzeyleri arasında farklılıklar olduğu bulunmuştur.