Bu araştırma, bir yatılı okulda öğrenimini sürdüren 15-18 yaş grubundaki parçalanmış aileden gelen ve tam aileye sahip ergenler arasında yalnızlık duygusu, yalnızlıkla baş etme yöntemleri ve yalnızlığın benlik algıları ile ilişkisini inceledi. Çalışmanın örneklemini Ankara’nın Güdül ilçesinde bulunan bir Fen Lisesinde okuyan 259 öğrenci arasından öncelikle tam ve parçalanmış aileye sahip olup olmadıkları belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından oluşturulan öğrenci-veli profili belirleme kağıdı uygulanmış sonrasında 32 öğrencinin parçalanmış aileden geldiği tespit edilmiş ve bu gruptan da gönüllülük esasına dayalı 10 öğrenci belirlenmiştir. Karşılığında da yine gönüllülük esaslı 10 tam aileye sahip öğrenci belirlenerek öğrencilere UCLA yalnızlık ölçeği ile Rosenberg Benlik Algısı ölçekleri uygulanmıştır. Veriler SPSS 16 programı ile analiz edilmiştir. Ölçekler belirlenen örneklemde veri toplama aracı olarak kullanılmış olup ölçeklerin geçerlik ve güvenirlik testleri daha önceden yapılmıştır. Benlik puanları ile yalnızlık puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Güvenirlik sınırda çıkmıştır fakat örneklem için belirlenen sayının azlığından ötürü olduğu düşünülmektedir. Ergenlerin aile yapılarının benlik saygılarına ya da yalnızlık durumlarına etkisi anlamında bir ilişki saptanamamıştır.