Gençlik kuşakları, günümüzde çok önemli bir sosyal jenerasyonu oluşturmaktadır. Özellikle etnik ve dini toplulukların varolduğu Türkiye’de, toplumsal hareketler bu çokkültürlü dokudan yola çıkarak incelenmektedir. Sözkonusu gruplardan biri, Türkiye nüfusunun %25’ini oluşturduğu düşünülen Alevilerdir. Post-80 olarak tanımladığımız Türk gençliği ise, depolitizasyon politikaları ile siyasetten uzak tutulmuş, gençlik kuşakları materialist, apolitik, bireysel davranışlar sergileyen bir profil çizmişlerdir. Fakat, etnik ve dini kimliği ile varolan ve bu kimlik ile toplumda varlıklarını sürdürdüklerine inanan Kürt ve Aleviler, siyasetten uzaklaşmamışlar ve siyasi kurumlar vasıtası ile kimliklerini rahatça yaşadıklarına inanmışlardır. 1980 sonrası gençlik kuşakları, 1968 ve 1978 kuşaklarının aksine, ekonomik değerlere önem veren ve ideolojik inançların artık bireyleri bir yere götüremeyeceği görüşünü paylaşan bir jenerasyondur. 1980’den sonra gelişen apolitik gençliğin içerisinde politik kalmış ve 1990’lı yıllardan itibaren, sosyal demokrat görüşlü partilerde siyasi faaliyetlerini sürdüren Alevi gençleri, laikliğin, Atatürkçülüğün ve çağdaşlığın öncüleri haline gelmişler ve mensup oldukları dini inanışın çağdaşlık, modernlik ve ilericilik gibi ilkeler ile örtüştüğünü savunmaktadırlar.