Cinsel şiddet tüm dünyada yaygın önemli bir problemdir. Özellikle hasta ve toplum üzerindeki ağır etkileri iyi bilinmektedir. Son yirmi yılda cinsel şiddet olgularına tıbbi ve adli tıbbi yaklaşım ve bu konudaki literatür hızla değişmiştir. Önceleri sadece hastanın adli tıbbi gereksinimleri ön planda iken günümüzde hastaya hem psikolojik ve tıbbi desteğin sunulduğu, hem de tüm delillerin bir arada toplandığı bütünsel yaklaşım kabul görmektedir. Cinsel şiddet mağduru sadece delillerin toplanması gereken bir adli olgu olmaktan çıkıp psikolojik, tıbbi ve adli tıbbi ihtiyaçları olan hasta olarak kabul edilmektedir. Özellikle muayenede yardımcı görüntüleme ve boyama yöntemlerinin kullanılmasının yaygınlaşması sonucunda cinsel şiddet mağdurlarındaki genital yaralanmalar ve yaralanma mekanizmaları daha iyi anlaşılmaya başlanmıştır. Bunun sonucunda hastaların değerlendirilmesi ve Adli Tıbbi raporlandırmada önemli değişimler meydana gelmiştir. Birçok ülke cinsel şiddet olgularına Tıbbi ve Adli Tıbbi yaklaşımlar için standartlar geliştirmiştir. Gelişmiş ülkelerdeki genel kabul cinsel şiddet mağdurlarının muayene, tedavi ve adli tıbbi incelemelerinin hastanın tüm ihtiyaçlarının farkında olan bunları karşılayabilecek yetkinlikte, bu konuda özel eğitim almış, son gelişmeleri takip eden tecrübeli hekimlerce standartlara uygun olarak yapılmasıdır. Bu makalede kabul edilmiş uluslarası standartlar ve en son yayınlar ışığında temel çerçeve kısaca özetlenmiştir. Makalede ağırlık yeni teknikler ışığında anogenital yaralanmalar ve bunların değerlendirilmesine verilmiştir.