Günümüzde ailelerin tamamı anne, baba ve çocuğun birlikte yaşama olanağına sahip değildir. Giderek artan bir şekilde ebeveynlerden biri ölüm, boşanma, ayrılma ya da terk etme, ihmal ve istismar nedeniyle yok olmaktadır. Bunun yanında Türkiye’de nüfusun dağılımının dağınık olması, nüfusun önemli bir bölümünün köy, mezra, oba, yayla gibi yerleşim yerlerinde yaşaması, özellikle Karadeniz, Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde iklimin elverişsiz olması gibi coğrafi engeller, hastalıklar, ekonomik sıkıntılar, okulun evlere uzak oluşu yaşamı ve eğitime devam etmeyi etkilemektedir. Bu nedenle çocuğun bir kurum tarafından bakımı gerekebilir. Aile işlevini bir kurumun devralması ergenin sağlıklı sosyal özyeterliğinin gelişiminde sorunlara neden olabilir. Bu araştırmada, Yatılı Bölge Ortaokulunda kalmakta olan çocukların sosyal özyeterliklerine drama temelli destek eğitim programının etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmada ön test-son test-izleme testi kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Malatya/Hekimhan/Kurşunlu Yatılı Bölge Ortaokulunda kalmakta olan 48 çocuk (24 deney, 24 kontrol) oluşturmaktadır. Çocuklara on hafta süre ile haftada bir gün bir saat Drama Temelli Destek Eğitim Programı uygulanmıştır. Eğitim programının çocuklar üzerindeki etkisini ölçmek amacıyla “Sosyal Özyeterlik Algısı Ölçeği” uygulanmıştır. Normal dağılım gösteren niceliksel verilerin iki grup karşılaştırmalarında Bağımsız Gruplar t Testi kullanılmıştır. Normal dağılım gösteren değişkenlerin grup içi karşılaştırmalarında Bağımlı Gruplar t Testi, normal dağılım göstermeyen değişkenlerin grup içi karşılaştırmalarında ise Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Anlamlılık p<0.01 ve p<0.05 düzeylerinde değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonucunda, ergenlere verilen drama temelli destek eğitim programının çocukların sosyal özyeterliği üzerine anlamlı etkisinin olduğu ve program sonrasında kalıcılığının devam ettiği ortaya çıkmıştır.