u araştırmanın amacı; cinsiyet, yaş, sınıf, ilişki durumu, ilişki süresi gibi sosyo-demografik değişkenler ile romantik ilişkilerle ilgili akılcı olmayan inançlar ve ilişki algısının ilişki doyumunu yordamadaki katkılarını incelemektir. Araştırmanın grubu Hatay’da bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 299 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Öğrencilerin romantik ilişkilerle ilgili inançlarını ölçmek üzere Sarı (2008) tarafından geliştirilen Romantik İlişkilerde Akılcı Olmayan İnançlar Ölçeği (RAİNÖ), evlilik öncesi ilişki algılarını değerlendirmek üzere Kalkan ve Kaya (2007) tarafından geliştirilen Evlilik Öncesi İlişkileri Değerlendirme Ölçeği (EÖİDÖ) kullanılmıştır. Ayrıca, üniversite öğrencilerinin ilişki doyumları Rusbult, Martz ve Agnew (1998) tarafından geliştirilen Büyükşahin, Hasta ve Hovardaoğlu, (2005) tarafından Türk kültürüne uyarlanan İlişki İstikrarı Ölçeği’nin (İİÖ) İlişki Doyumu (İD) alt boyutu ile ölçülmüştür. Öğrencilerin ilişki doyumlarının yordayıcılarını belirlemek amacıyla Hiyerarşik Çoklu Regresyon Analizi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda; bireylerin ilişki durumu, RAİNÖ’nün “Aşırı Beklentiler”, “Farklı Düşünmek” , “Cinsiyet Farklılıkları” alt boyutları ve EÖİDÖ’nün “Dini Değerler”, “İletişim”, “Arkadaş İlişkileri”, “Aile İlişkileri” alt boyutlarının ilişkiden algılanan doyumu anlamlı olarak yordadığı bulunmuştur.