Ergenlikte ebeveyn kontrolünün etkileri çok yönlü olarak önem kazanır ve karmaşıklaşır. Araştırmada, ergenin anne ve babadan algıladığı iki farklı kontrolün, psikolojik ve davranışsal kontrolün, ergenin sosyal işlevselliğine işaret eden arkadaşlık niteliği ve yalnızlığı ile ilişkisi ve bu ilişkide ergenin ilişkisel saldırganlığının aracı rolü ebeveyn ve ergen cinsiyetine göre incelenmiştir. Araştırmaya orta SED’den olup 7.-8. ve 9.-10. sınıfl arda okumakta olan toplam 780 (428’i kız ve 352’si erkek) ergen katılmıştır. Ergenlerin yaş ortalaması 14.80’dir (ranj = 11.9-18.3; S = 1.42). Ölçme araçları, Psikolojik Kontrol-Saymazlık, İzleme, Olumlu Arkadaşlık Niteliği, İlişkisel Saldırganlık, Sosyal Doyum ve Yalnızlık ile UCLA Yalnızlık ölçekleridir. Yapısal Eşitlik Modeli sonuçlarına göre anneden algılanan psikolojik kontrolün kızların ve erkeklerin ilişkisel saldırganlığını pozitif yönde; davranışsal kontrolün ise sadece kızların ilişkisel saldırganlığını negatif yönde; babanın uyguladığı psikolojik kontrolün sadece erkeklerin ilişkisel saldırganlığını pozitif yönde; babadan algılanan davranışsal kontrolün ise hem kızlarda hem de erkeklerde ilişkisel saldırganlığı negatif yönde yordadığı görülmüştür. İlişkisel saldırganlığın ise sadece erkeklerde yalnızlık düzeyini pozitif yönde; olumlu arkadaş niteliğini ise negatif yönde yordadığı bulunmuştur. İlişkisel saldırganlığın aracılık ettiği ilişkiler ise erkeklerde anne ve babadan algılanan psikolojik kontrol ile ergenin sosyal işlevselliği (olumlu arkadaşlık niteliği ve yalnızlık) arasındaki ilişki ve babadan algılanan davranışsal kontrol ile yalnızlık düzeyi arasındaki ilişkidir. Anahtar kelimeler: Ergenlik, psikolojik kontrol, davranışsal kontrol, ilişkisel saldırganlık, sosyal işlevsellik, ebeveyn cinsiyeti