Öğrencilerin okul ortamına yabancılaşmasının birçok faklı tanımının yapılmasına karşın, genel anlamıyla öğrenci yabancılaşması; güçsüzlük, kendine yabancılaşma, hoşnutsuzluk, düşmanlık, yalnızlık, soyutlanma, anlamsızlık ve engellenme şeklinde tanımlanabilir. Öğrencilerin okul ortamına yabancılaşmasının araştırılması ve incelenmesi ihmal edilmiş bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Yabancılaşma yaşayan öğrencilerin davranışlarında, okula karşı direnç ve okula karşı olumsuz bir tavır, eğitim ve öğretim sürecine katılımda azalma, sigara ve diğer madde bağımlılığında ise artış gözlenmektedir. Okullardaki şiddet, başarısızlık, devamsızlık, madde bağımlılığı ve alkol kullanımının yaygınlaşması önemli yabancılaşma belirtileri olarak değerlendirilebilir. Bu çalışma, okul ortamında yabancılaşma yaşayan öğrenciler için örnek bir eğitim programı oluşturmayı ve bu programın öğrencilerin yabacılaşmalarının farklı boyutları üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır. Araştırma grubu, Ankara ilinde Yavuz Sultan Selim Anadolu Lisesi’ ne devam eden 9.sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır (N=24). Araştırmada bir deney grubu, bir placebo grup ve bir kontrol grubu ile 3 ölçümün (ön-test, son-test ve izleme) kullanıldığı 3x3 deneysel desen kullanılmıştır. Bu çalışmada eğitsel araç olarak araştırmacı tarafından bu çalışma için geliştirilen sosyal becerileri geliştirmeye yönelik grup rehberliği etkinlikleri kullanılmıştır. Çalışmada “Sosyal Bilişsel Yaklaşım” esas alınmıştır. Yapılan araştırmalar ergenlerin sosyal gelişim sürecinde yaşadıkları olumsuzluklarda “sosyal biliş” yetersizliğin önemli bir etken olduğunu ortaya koymaktadır. Programın amacı öğrencilere okul ortamında yaşadıkları yabancılaşmayı önlemek amacıyla gerekli olan bilgi, sosyal beceri ve davranışları kazanmaları için yardımcı olmaktır. Çalışma kapsamında, öğrencilerle haftada bir kez, beş hafta süreyle 1,5-2 saatlik grup çalışmaları yapılmıştır. Grup çalışmaları genel olarak okul ortamında olumlu iletişimi geliştirmeye yönelik etkinlik ve içerikten oluşmuş ve ergenlerin geliştirmesi gerektiği düşünülen beceriler üzerinde yoğunlaşmıştır. İçerik temel olarak dinleme, duyguları ifade etme gibi temel iletişim becerilerinin yanı sıra girişkenlik, zor durumlarla başa çıkabilme, ilgi ve yeteneklerin farkına varma gibi öğrencilere yardımcı olabileceği düşünülen konulardan oluşmuştur. Araştırmada veriler Öğrenci Yabancılaşma Ölçeği O.Y.Ö. (Sanberk, 2003), kullanılarak toplanmıştır. Ö.Y.Ö. dört alt ölçekten (anlamsızlık, kuralsızlık, sosyal uzaklık ve güçsüzlük) oluşmaktadır. Verilerin analizinde, 3 (deney, plasebo, kontrol) X 3 (öntest, sontest, izleme) tekrarlı ölçümler için iki faktörlü ANOVA modeli kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarının istatistik analizleri devam etmektedir. Bulgular ilgili literatüre dayanılarak tartışılarak, gelecek araştırmalara yönelik öneriler sunulacaktır. Anahtar Sözcükler: Öğrenci Yabancılaşması, Sosyal Beceriler, Lise Öğrencileri