Bu araştırma, kronik hastalığı olan öğrencilerin algıladıkları sosyal desteğin okul başarılarına etkisini değerlendirmek amacıyla kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın evrenini Turgut Özal Tıp Merkezi Büyük Çocuk Servisi'nde yatan, en az 3 ay önce kronik hastalık tanısı konulmuş 10-16 yaş grubu, öğrenimine devam eden 597 çocuk; araştırmanın örneklemini ise evrenden basit rastgele örneklem yöntemi ile seçilen 234 çocuk oluşturdu. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından, hastane ortamında Ağustos 2012-Mart 2013 tarihleri arasında, Hasta Tanıtıcı Bilgi Formu ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde yüzdelik dağılımlar, t testi, ANOVA, Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U ve ki-kare önemlilik testleri kullanıldı. Araştırmaya katılan çocukların; hastalıklarıyla ilgili yaşadıkları sıkıntılarda %49.6'sının annelerinden destek aldıkları, %66.2'sinin hastaneye yattığında derslerde arkadaşlarından geri kaldığı ve %61.5'inin hastalığına bağlı yaşadıkları sıkıntılar nedeniyle ders çalışamadığı için okul başarılarının etkilendiği belirlendi. Elde edilen verilere göre; algılanan sosyal desteğin okul başarısını etkilediği, başarıda en çok aileden alınan desteğinin etkili olduğu (54.9±4.40), bunu sırasıyla öğretmen desteği (46.3±5.18) ve arkadaş desteğinin (35.0±4.24) takip ettiği belirlendi. Sonuç olarak; çocukların okul başarısını, kronik hastalığın olumsuz etkilediği fakat algılanan sosyal desteğin olumlu etkilediği belirlendi. Bu sonuçlar doğrultusunda kronik hastalıklı çocuklarda sosyal destek düzeylerinin ve destek kaynaklarının saptanması, hemşireler tarafından çocuğun ebeveynlerinin, öğretmenlerinin ve arkadaşlarının kronik hastalıklı çocuklar ve okul yaşantıları konusunda bilgilendirilmeleri ve tüm okullarda okul sağlığı hemşireliğinin aktif hale getirilmesi önerilebilir.