Toplumumuzda şiddet, tüm dünyada olduğu gibi giderek artan sıklıkta gözlenmektedir. Engellenemez bir halk sağlığı sorunu gibi görünen şiddetin aslında tanımlanması, risk gruplarının belirlenmesi ve bu risk gruplarına yönelik müdahalelerin geliştirilmesi başarılı sonuçlar sağlamaktadır. Bu çalışmada, hayata değişik meslek gruplarından bireyler olarak atılmak üzere olan Dicle Üniversitesi son sınıf öğrencilerinin maruz kaldıkları şiddet sıklığı ve şiddet hakkındaki görüşlerinin irdelenmesi amaçlanmıştır. Dicle Üniversitesindeki 10 farklı yüksek okul ve fakültenin 977 son sınıf öğrencisi bu çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Her birine 7-8 öğrencinin katıldığı 4 odak grup görüşmesinde son sınıf öğrencilerinin konu ile ilgili görüşleri değerlendirilmiş, buradan elde edilen bilgiler ışığında bir anket formu oluşturulmuştur. Oluşturulan anket gizlilik esasına dayalı olarak son sınıf öğrencilerine uygulanmış, son 15 gün içinde maruz kaldıkları şiddet sorgulanmıştır. Görüşlerin değerlendirildiği bölüm 5’li Likert skalası içermiştir. Tüm veriler bilgisayar ortamına kayıt edilmiş ve frekans tabloları hazırlanmıştır. Araştırmaya katılan 398 kız öğrencinin %6,2’si son 15 gün içinde fiziksel şiddete sunuk kaldığını belirtmiştir. Aynı oran erkekler (n: 579) için %7,9 çıkmıştır. Kız öğrenciler daha çok baba ve ağabeyi tarafından şiddete uğratılırken, erkek öğrenciler akranları ve diğer kişilerce şiddete sunuk bırakıldığını belirtmiştir. Duygusal şiddete sunuk kaldığını belirten kız öğrenci oranı %23,7 ve erkek öğrenci oranı %20,5 bulunmuştur. Cinsel şiddet erkek öğrencilerde saptanmaz iken, kadınların %1,2’si tecavüze, %4,5 sarkıntılığa sunuk kaldığını belirtmiştir. Gençlere yönelik şiddet olgusu sıklığı ve yarattığı etkilerden dolayı önemli bir halk sağlığı sorunu olduğu anlaşılmıştır. Öğrencilerin daha çok yakın çevrelerinden şiddet gördüğü saptanmıştır.