Kendini yaralama davranışına ilişkin yapılan araştırmalar, bu davranışın genellikle ergenlik dönemi ile birlikte ortaya çıktığını, bu davranışta bulunanların yoğunlukla depresif duygu durumu içerisinde olduklarını ve intihar olasılıklarının yüksek olduğunu göstermektedir. Yeterli bilgiye sahip olunmamasına karşılık bu kişilerin yaşam doyum düzeylerinin düşük olabileceği üzerinde de durulmaktadır. Etiyolojisinin karmaşık ve çok etkenli yapıya sahip olması nedeniyle kendini yaralama davranışının disiplinlerarası ekip çalışması içerisinde sosyal psikiyatrik yaklaşımla değerlendirilmesi bu davranışa yönelik önleme ve tedavi çalışmalarının etkinliğini artıracaktır. Bu araştırmanın amacı; Ankara'daki beş eğitim kurumunda kendini yaralama davranışında bulunmuş kişilerin yaşam doyumlarını, intihar olasılıklarını ve depresyon düzeylerini araştırmaktır. Bu araştırma sonucunda; kendini yaralama davranışında bulunmuş kişilerle, kendini yaralama davranışında bulunmamış kişilerin yaşam duyumları, intihar olasılıkları ve depresyon düzeyleri arasında fark olduğu görülmüştür.