Bu çalışmanın amacı, İstanbul ilindeki resmi ve özel okullarda öğrenim görmekte olan ve öğretmenleri tarafından başarısız olarak algılanan lise İnci sınıf öğrencilerinin kişisel özelliklerine göre (cinsiyet, yaş, öğrenim görülen okul, anne- babanın eğitim durumu, aile durumu, sistematik çalışma alışkanlığı konusundaki algılan, gelecekle ilgili kararlarını birinci derece etkilediğini düşündükleri faktör) belirlenen on üç alandaki motivasyon davranışlarına ilişkin algılan arasındaki farklılıktan incelemektir. Araştırmada bağımsız değişkenler katılımcı öğrencilerin değiştirilemeyen kişisel özellikleri, bağımlı değişken ise ölçme aracında yer alan on üç boyuttur. Ölçme aracı Russel Quaglia tarafından 1999 yılında geliştirilen ve ABD'nin Maine eyaletinde 120.000.000 lise öğrencisine uygulanan 'Students Speak: My Education and Future' Öğrenciler Konuşuyor: Eğitimim ve Geleceğim Ölçeğidir. Ölçeğin orijinal içeriği 52 motivasyon davranışı ile ilgili sorudan oluşmaktadır. Ölçekteki sorular 13 boyutta gruplandırılmıştır: ait olma ( dört soru), kahramanlar ( beş soru), başarma hissi (dört soru), derste eğlenme ve heyecan (üç soru), macera ruhu (üç soru), merak ve yaratıcılık (dört soru), liderlik ve sorumluluk ( 2 soru), kendine güven (3 soru), gelecek duygusu (6 soru), okul ortamı ( sekiz soru), meydan okuyucu davranışlar (üç soru), veliler (dört soru), veli-okul ilişkileri (üç soru). Çalışmanın veri analizi aşamasında gerçekleştirilen Madde Analizi ve îç Tutarlılık Analizi'nde ayni; edici özelliği düşük 7 soru ölçekten çıkarılmış ve ölçeğin son hali 45 sorudan oluşmuştur. Veri analizi sonucunda ölçeğin orijinal halinden kahramanlar boyutundan bir, eğlenme ve heyecan boyutundan bir, gelecek duygusu boyutundan iki, okul ortamı boyutundan üç soru çıkarılarak iptal edilmiştir. Araştırmanın evrenini İstanbul ilindeki özel ve devlet okullarında öğrenim görmekte olan ve öğretmenleri tarafından başarılı olarak algılanmış lise İnci sınıf SEKS öğrencileri oluşturmaktadır. Toplam 10 devlet, 7 özel liseden 609 öğrenciye -206 özel lise öğrencisi (%33.82) ve 403 devlet lisesi öğrencisine (%66.17) ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 1 1 paket programı ortamında ve Tek Yönlü Varyans Analizi, İlişkisiz Grup T-Testi, Mann Whitney U-Testi ve Kruskal Wallis H-Testi teknikleri kullanılarak çözümlenmiştir. Çalışma sonucunda öğrencilerin cinsiyetlerine göre ölçme aracım oluşturan 13 boyutta kızların algılarının erkeklerin algılarına göre manidar biçimde daha olumlu olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin yaşlarına göre yapılan istatistiksel analizde 15 yaş grubunun 16 ve 17 yaş grubu öğrencilere göre ölçeği oluşturan motivasyon boyutlarında manidar biçimde daha olumlu algılar taşıdığı bulunmuştur. 16 yaş grubunun algıları 17 yaş grubunun algılarına nispetle daha olumludur ancak istatistiksel olarak manidar değildir. Öğrencilerin öğrenim gördükleri eğitim kurumuna göre yapılan karşılaştırmalarda ilginç bir biçimde devlet okulu öğrencilerinin özel okul öğrencilerine göre daha olumlu tutumlara sahip oldukları bulunmuştur. Öğrencilerin annelerinin eğitim durumlarına göre motivasyon boyutları ile ilgili algıları karşılaştırılmış ve ilginç sonuçlar elde edilmiştir. Algılan en olumlu grup anne-babası okuma yazma bilmeyen gruptur. En düşük grup ise annesi yüksek lisans veya doktora tamamlamış gruptur. Öğrencilerin babalarının eğitim durumlarına göre yapılan karşılaştırmalarda da benzer sonuçlar alınmıştır. Ancak, annelerin eğitim durumuna göre yapılan değerlendirmeden küçük bir farklılık göstermektedir. Algıları en yüksek grup boyutlar anlamında babalan ilkokul mezunu olan öğrencilerdir. En düşük olan ise babalan yüksek lisans veya doktora bitiren gruptur. İlginç bir şekilde diğer tüm boyutlardan farklı olarak sadece Veliler boyutunda öğrenim seviyesi beklenildiği gibi olumlu bir etki göstermekte babalan lise, üniversite ve yüksek lisans tamamlamış öğrenciler babalan okuma yazma bilmeyen öğrencilere göre daha olumlu algılar geliştirmektedir. Bir anlamda yüksek eğitim seviyeli velilerin çocukları ile olan ilişkileri olumlu yönde gelişmekte ancak diğer boyutlar anlamında bu durum tersi bir sonuç doğurmaktadır. Öğrencilerin ailelerinin şimdiki durumuna göre motivasyon boyuttan konusundaki algıları karşılaştırılmıştır. Motivasyon boyuttan ile ilgili algılan en yüksek grup diğer seçeneğini işaretleyen yatılı öğrencilerdir. En düşük algıya sahip grup anne-babadan yalnız biriyle yaşayan gruptur. Anne-baba birlikte yaşayan grup diğer bütün boyutlarda hemen yatılı grubun arkasından gelmekte sadece Kendine Güven boyutunda en yüksek algılara sahip görünmektedir. Öğrencilerin devam ettikleri okulu bitirmenin önemli olup olmadığım düşünmelerine göre motivasyon boyutu algılan karşılaştırılmıştır. Okulu bitirmenin kendileri için önemli olduğunu düşünen gruptaki öğrenciler kendine güven, gelecek duygusu ve okul ortamı boyutlarında diğerlerine göre daha olumlu tutumlara sahiptir. Diğer boyutlarda bu iki grubun tutumları arasında manidar bir farklılık tespit edilmemiştir. Öğrencilerin sistematik çalışma alışkanlıkları olup olmadığım düşünmelerine göre algılan karşılaştırılmıştır. Liderlik ve Sorumluluk, Veliler, Veli-Okul ilişkileri boyutlarında manidar farklılaşma bulunamamıştır. Diğer tüm boyutlarda sistematik çalışma alışkanlığına sahip olduğunu düşünenlerin tutumları, olmadığım düşünenlere göre daha yüksektir. Öğrencilerin gelecekleriyle ilgili karar vermelerini nelerin etkilediğini düşündüklerine dair yapılan karşılaştırmalarda istatistiksel anlamda önemli bir farklılaşma bulunmamıştır.