Bu araştırmada Türkiye'de geç ergenlerin zihinsel temsillerinde anne ve babaların nasıl tasvir edildikleri, özellikle baba temsilleri üzerinde odaklanarak incelenmiştir. Erkek ve kızların ebeveyn anlatıları içinde ebeveyn temsillerinin içeriği, çelişik anlatı düzeyi, artikülasyon düzeyi, sözel akıcılığı ve gelişimsel düzeyi Blatt, Chevron, Quinlan, Schaffer ve Wein'in (1988) Nesne Temsillerinin Niteliksel ve Yapısal Boyutlarının Ölçülmesi yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca, genişleyen benlik yapısının ebeveyn temsillerinin yapısı ve içeriği üzerindeki etkileri de araştırılmıştır. Çalışmaya Boğaziçi Üniversitesinden 50 kız, 50 erkek lisans öğrencisi yaptıkları açık uçlu anne ve baba anlatımlarıyla katılmışlardır. Analizler ebeveyn cinsiyetinin ve geç ergen cinsiyetinin anlamlı temel etkileri olduğunu ortaya koymuştur. Genel sonuçlar bireylerin zihinsel dünyalarında babalar hakkındaki geleneksel söylemlerin hâlen daha baskın olduğuna işaret etmektedir; anneler, babalara kıyasla daha şefkatli, sıcak, güçlü, yakından ilgili ve daha bakım verici olarak tarif edilmişlerdir. Babalar ise annelere kıyasla daha hırslı, zeki, başarılı olarak ve daha yüksek çelişik anlatı düzeyi, sözel akıcılık düzeyi ve kavramsal düzey ile tarif edilmişlerdir. Genişleyen benlik puanları arttıkça kızlar ve erkekler annelerine daha olumsuz özellikler atfederken, bu durum sadece kızların babaları için gerçekleşmiştir. Sonuçlar, mevcut kültür bağlamı içindeki ilişkisel ve gelişimsel farklılıklar açısından tartışılmıştır.